اگر افتخار مهم بود، دونالد ترامپ و نیکول میچل کنار می رفتند


اگر افتخار برای افتخار مهم بود، دونالد ترامپ نامزد ریاست جمهوری ایالات متحده نمی شد. در مینه سوتا، سناتور نیکول میچل استعفا خواهد داد. اگر عزت و احترام مهم بود، هم طرفداران ترامپ و هم میچل از هر دوی آنها یکسان می خواستند.

شخصیت مهم است، یا حداقل باید. ما باید انتظار داشته باشیم که حداقل همان معیارهای رفتاری را در بین مقامات دولتی داشته باشیم. اما باید انتظار بیشتری داشته باشیم. ما باید از آنها انتظار رفتار بالاتری نسبت به این داشته باشیم که بگوییم آنها به جرمی محکوم نشده اند.

بیش از 25 سال است که به تدریس اخلاق و آموزش اخلاق برای مشاغل مختلف پرداخته ام. آنها شامل مقامات دولتی، وکلا، حسابداران، بازرسان کلاهبرداری و افرادی از شرکت های Fortune 500 هستند. چیزی که همه ما روی آن توافق داریم این است که پیروی از حداقل قوانین رفتاری برای این حرفه ها باعث نمی شود که یک فرد اخلاقی یا رهبر باشد. کسانی که پایین ترین نان آوران هستند که فقط سعی می کنند آنها را محروم نکنند یا مجوزهای حرفه ای آنها را نگیرند. این برای اخلاقی دانستن آن کافی نیست.

مایه افتخار و افتخار هم هست.

به گفته مریام وبستر، شرافت، عزت نفس و عزت است. برای مریام وبستر، غرور نام خوبی است. این در مورد احترام عمومی، شهرت، شایستگی ها و امتیازات تصدی پست است. خدمات حرفه ای یک افتخار و امتیاز است.

و سوال اینجاست که این افتخار و افتخار برای دونالد ترامپ، نیکول میچل و حامیان آنها کجاست؟ ترامپ با چهار محاکمه جنایی و 86 اتهام مواجه است. بله، حامیان او ممکن است استدلال کنند که این یک بازپرداخت سیاسی است یا اینکه او به هیچ جرمی محکوم نشده است. با این حال، به محاکمه در نیویورک نگاه کنید، جایی که الگوی رفتاری را مشاهده می‌کنید که هیچ‌کس آن را قابل قبول نمی‌داند، گواه این واقعیت است که او با سردبیر National Enquirer برای سرکوب داستان‌هایی که هر دو می‌دانستند و کمتر چاپلوس‌کننده بودند، کار می‌کرد. ترامپ قبلاً مسئول افترا و کلاهبرداری در تجارت شناخته شده است. او قبلاً اختلافات خود را با سایر نهادهای دولتی بر سر معاملات تجاری کثیف پیرامون دانشگاه ترامپ حل و فصل کرده است. رفتار شخصی او در مورد خیانت زناشویی او را کمتر از یک پیشاهنگ پسر می کند.

نگاه کنید که او در 6 ژانویه از نظر سخنرانی وقایع دلگرم کننده ای که منجر به هجوم به ساختمان کنگره شد چه کرد. به تماس او با وزیر امور خارجه جورجیا برای یافتن آرا یا امتناع او از تحویل دادن اسناد ذخیره شده در مار-آ-لاگو نگاه کنید. ممکن است ترامپ مقصر شناخته شود یا نباشد، اما مطمئناً هیچ کس نمی تواند استدلال کند که رفتار او اخلاقی است یا نشان دهنده شرافت و حیثیت است. او نباید کاندیدای ریاست جمهوری شود و هوادارانش او را تشویق نکنند.

در همین حال، میچل ممکن است در اتهامات وارده به او مجرم شناخته شود یا نباشد. اما مسلماً هیچکس نمی تواند بگوید که رفتار او به گفته پلیس، مشکی پوشیدن، نیمه شب وارد خانه کسی و سپس اعتراف به اینکه “کار بدی کرده است” از مصادیق غرور و افتخار است. . به عنوان یک افسر نظامی، میچل باید بداند که افتخار و شکوه چیست. حامیان و سناتورهای او باید از او بخواهند استعفا دهد.

ریاکاری در اینجا فقط مربوط به دونالد ترامپ و نیکول میچل نیست. منافقان شامل آن دسته از جمهوری خواهان می شوند که خواهان استعفای میچل هستند مگر اینکه از ترامپ نیز همین کار را بخواهند. همین امر در مورد دموکرات‌هایی که از حامیان میچل هستند نیز صدق می‌کند و اصرار می‌کنند که او باید در سمت خود بماند در حالی که ترامپ را نامناسب می‌خواند.

دیوید شولتز استاد برجسته دانشگاه هملین است. او علوم سیاسی، حقوق و محیط زیست تدریس می کند.

دیدگاهتان را بنویسید