کارل هارولد فیلیپ لواندر در Sweet Home، نبراسکا به دنیا آمد، اما بیشتر در Watertown، مینه سوتا، خانواده یک وزیر لوتری بزرگ شد. در کالج گوستاووس آدولفوس، او بحث می‌کرد، فوتبال بازی می‌کرد، در پرش با چوب مسابقه می‌داد و قهرمانی با مانع بود. در سال 1931، او برنده مسابقه ملی سخنرانی عمومی شد. دو سال بعد، کالج Macalester او را استخدام کرد تا دانشجویان را در بحث و مناظره راهنمایی کند.
او در سال 1935 از دانشکده حقوق دانشگاه مینه سوتا فارغ التحصیل شد، سپس به عنوان دستیار دادستان منطقه برای هارولد استاسن کار کرد. هنگامی که استاسن به عنوان فرماندار انتخاب شد، لواندر شریک شرکت حقوقی سابق استاسن در سنت پل جنوبی شد. در سال 1938، LeVander و Fallon Kelly Stassen را خریدند و نام شرکت را Kelly and LeVander تغییر دادند. زمانی که در آنجا بود، لواندر از طریق نمایندگی خود در بورس حیوانات سنت پل جنوبی و انجمن تعاون روستایی (RCPA) ارتباطات پایدار با روستایی مینه سوتا ایجاد کرد. از طریق RCPA، او دستی در ساخت نیروگاه هسته ای در مینه سوتا بر روی رودخانه الک داشت.
لواندر در دهه 1950 با کلی یکی از اعضای فعال حزب جمهوری خواه بود. برادرش، برنارد لواندر؛ و قانونگذاران والتر روگاشسکه و پی کنت پترسون. با این حال، او تا اواخر سال 1965، زمانی که نامزدی خود را برای به چالش کشیدن کارل روهلواگ، رئیس فعلی حزب کارگران مزرعه دمکراتیک (DFL) اعلام کرد، دعوت ها را برای نامزدی رد کرد. او در کنوانسیون ایالتی 1966 بر سر جان پیلزبری، حمایت حزب را به دست آورد، اما تنها پس از 16 رأی. او مبارزات انتخاباتی را با تبلیغات اندکی آغاز کرد و از اختلاف عمیق DFL برای پیروزی در انتخابات عمومی با بیش از 72000 رأی استفاده کرد. او بیش از 60 شهرستان از 87 شهرستان مینه سوتا را در اختیار داشت. در آن انتخابات، حزب جمهوری خواه نیز اکثریت زیادی را در هر دو مجلس قانونگذاری به دست آورد. لواندر در سخنرانی افتتاحیه خود وعده داد که شهرها را احیا کند، حمایت های حقوق مدنی را تقویت کند، حقوق معلمان و همه کارکنان دولتی را افزایش دهد، ایمنی بزرگراه ها را بهبود بخشد، مالیات ها را اصلاح کند و مراقبت های بیمارستان های دولتی مینه سوتا را مدرن کند.
لواندر ایجاد شورای شهری و وزارت حقوق بشر، آژانس کنترل آلودگی و افزایش 30 درصدی بودجه برای مدارس، کالج‌ها و دانشگاه‌ها و بیمارستان‌های دولتی روانی را پیشنهاد کرد و قانونگذار تصویب کرد. اما موضوع تعیین کننده فرمانداری او وضع مالیات بر فروش دولتی بود. لواندر از آن به عنوان بخشی از اصلاحات مالیاتی با هدف کاهش مالیات بر دارایی حمایت کرد، اما او اصرار داشت که مالیات بر فروش به همه پرسی گذاشته شود. قانونگذار مخالفت کرد. لواندر دو بار قانون مالیات بر فروش را وتو کرد و دو بار قانونگذار وتوی او را نادیده گرفت. با این حال، او با اصرار بر اینکه مالیات بر فروش شامل غذا، پوشاک و دارو نمی شود، برنده شد.
علیرغم حق وتوی او، عموم مردم او را به اعمال مالیات بر فروش متهم کردند و پس از هر دو جلسه قانونگذاری (1967 و 1969) میزان محبوبیت او کاهش یافت. اگرچه او سخنور بزرگی بود، اما منتقدان او را یک ارتباط ضعیف با مطبوعات و مردم می نامیدند. لواندر مبارزه با سیاست دولتی را دوست نداشت و در ژانویه 1970 اعلام کرد که برای دور دوم نامزد نخواهد شد.
پس از پایان دوره او در ژانویه 1971، لواندر به دفتر وکالت خود بازگشت و تا پایان عمر عملاً وکالت کرد. او در چند سال گذشته از بیماری پارکینسون رنج می برد. او در ۸۱ سالگی در ۹ اسفند ۱۳۷۱ درگذشت.
برای اطلاعات بیشتر در مورد این موضوع، ورودی اصلی MNopedia را بررسی کنید.